In een wereld die steeds sneller draait, zijn het de kleine, lokale verbindingen die het grootste verschil maken. Daarom koppelt Leergaloos vrijwilligers bij voorkeur aan basisscholen in de buurt. Op de Gertrudisschool in de Utrechtse Rivierenwijk bewijzen Corrie, Paul en Tim wekelijks hoe waardevol zulke verbindingen zijn — voor de kinderen, het team én henzelf.

Tim: van werken met ouderen naar bouwen met kinderen
In 2017 besluit Tim het roer om te gooien. Na een carrière in de ouderenzorg wil ze iets compleet anders doen. “Ik dacht: dit is mijn kans om met kinderen te werken. Iets wat ik eigenlijk altijd al wilde.” Via een kleine advertentie in het Stadsblad komt ze terecht bij Leergaloos en vrijwel meteen word ze gekoppeld aan de Gertrudisschool. De eerste stappen zijn spannend. “Ik heb geen onderwijsachtergrond en stapte een compleet nieuwe wereld binnen. Het duurde wel even voordat ik mijn plek vond en voor ik het vertrouwen voelde om grenzen te stellen en rust te brengen in de klas.”

Al snel groeit Tim uit tot een geliefd en vertrouwd gezicht op de Gertrudisschool. “Ik merk dat kinderen soms aarzelend beginnen: waarom moet ik met die vrouw lezen? Het mooiste is als ze gaandeweg plezier gaan krijgen en ze ontdekken dat ze meer kunnen dan ze dachten.”

Tim begeleidt in haar jaren op de Gertrudisschool veel kinderen, vaak één-op-één of in kleine groepjes. Ze helpt bij taal, lezen, spelling en woordenschat. “Soms ben ik dat extra kwartiertje dat een kind nodig heeft. Dat moment van rust en persoonlijke aandacht waar in de klas geen tijd voor is.”

Het heeft ook positieve uitwerking op Tim. “Ik vind het heerlijk dat ik structuur heb in mijn week. Dat ik naar de school fiets naar school en weet: ik doe ertoe. Ik draag iets bij. Dat gevoel wil ik niet missen.” Juf Laura is zeer positief over de samenwerking met Tim. “Ze is voor ons geen vrijwilliger meer, maar gewoon een collega. Ze brengt rust, overzicht en dat een-op-een moment waar, wij in de klas soms geen ruimte voor hebben. En dat is zó waardevol. Alleen al het feit dát Tim komt, geeft rust. Haar aanwezigheid maakt het verschil — voor de kinderen én voor ons als team.”

Corrie: de creatieve kracht uit de wijk
Corrie woont letterlijk om de hoek van de school. Ze is inmiddels een vaste waarde op de Gertrudisschool en kent de kinderen, ouders en het ritme van de wijk als geen ander. In de klas brengt ze rust, structuur én creativiteit. Tijdens vieringen zoals Sinterklaas of carnaval loopt ze verkleed tussen de kinderen.

Leerkrachten roemen vooral haar verbindende kracht. “Corrie hoort er gewoon bij. Als kinderen haar op straat zien, roepen ze haar enthousiast na. Ze is niet zomaar een vrijwilliger — ze ís onderdeel van het team.” Haar kracht ligt in het signaleren en ondersteunen: ze ziet wanneer een kind zich terugtrekt, verdrietig is of juist opleeft in een bepaald moment. Ze staat bekend om haar scherpe intuïtie. Juf Amber: “Corrie voelt aan als er iets speelt met een kind, soms nog voordat wij het zelf doorhebben. Ze is een paar uur per week aanwezig, maar wat ze dan meebrengt is van onschatbare waarde.”

Corrie is geen stille observator, maar een actieve medebouwer van het onderwijs. Haar achtergrond in handvaardigheid, onderwijs en creatief werken met kinderen maakt dat ze met gemak een dram les uit de lucht tovert of een handvaardigheidsproject begeleidt waar kinderen helemaal in opgaan.

“Ze komt met ideeën die wij in de waan van de dag soms missen. Van knutselprojecten tot drama, Corrie denkt in mogelijkheden. En de kinderen hangen aan haar lippen.” En dan is er nog haar flexibiliteit. Ze springt moeiteloos in bij kleuters of oudere groepen, en schakelt razendsnel als het programma wijzigt. “Ik hoef niets uit te zoeken,” zegt Corrie zelf. “Ik kijk naar wat er is en wat kinderen nodig hebben – en dan gaan we aan de slag.”

Corrie is er niet alleen bij in de klas, maar ook bij alle vieringen: verkleed met carnaval, actief met Sinterklaas, betrokken bij projectweken en themadagen. Kinderen herinneren zich haar outfits van vorig jaar en kijken er reikhalzend naar uit. “Corrie is een begrip in de school. Kinderen noemen haar naam alsof het vanzelfsprekend is dat ze erbij hoort. En dat is ook zo.” Wat haar bijzonder maakt? Ze weet exact haar plek in te nemen: aanvullend, nooit overnemend. Leerkrachten waarderen haar omdat ze aanvoelt wat er nodig is – én wanneer. “Ze is echt onderdeel van het team. Soms voelt het alsof we met z’n drieën het klassenmanagement doen. En het werkt.”

Paul: meester van de overkant
Paul komt zelf uit het middelbaar onderwijs, maar kiest er na zijn pensioen voor om via Leergaloos actief te worden op een basisschool. Op de nabijgelegen Gertrudisschool. Ook ‘meester Paul’ is inmiddels  en begrip in de school. “Ik help bij rekenen, taal, woordenschat. En soms neem ik ook mijn blokfluiten mee naar school in verschillende maten en geef ik een muziekles. Soms begeleid ik een groepje, soms werk ik één-op-één. Wat ik doe, is ruimte maken. Zonder in de weg te lopen.” Inmiddels draait Paul al bijna 10 jaar mee op de school. ‘In de wijk kom ik regelmatig middelbare scholieren tegen, die ik in groep 1 van de Gertrudisschool heb gehad. Er kwamen zelfs kinderen bij thuis langs, die even met mij wilden sparren. Met hen ben ik een appgroepje begonnen.’

Zijn rustige, gelijkmatige stijl werkt aanstekelijk. Juf Ilse: ‘“Paul is een rustpunt. Hij straalt kalmte uit, is flexibel en voelt haarscherp aan wat een klas of leerling nodig heeft. Op dagen met Paul kunnen wij én de kinderen ademhalen. De kinderen voelen zich thuis bij hem.” Juf Isabele vult aan. ‘Paul is bijvoorbeeld ook heel sterk in het uitleggen van rekensommen, omdat hij het soms net op een andere manier kan uitleggen. En met veel geduld en precisie.’

Tijdens de coronaperiode, toen Paul ziek was, lopen drie klassen naar zijn huis om hem toe te zingen. “Dat raakte me enorm,” zegt hij. “Ik voelde toen pas echt hoe zeer ik erbij hoor.”

De kracht van nabijheid

Wat Tim, Corrie en Paul gemeen hebben, is hun verbondenheid met de school én de wijk. Ze wonen dichtbij, komen te voet of met de fiets en zijn aanspreekbaar voor ouders, kinderen en leerkrachten. Leerkrachten benadrukken hoe waardevol het is dat deze vrijwilligers onderdeel zijn van het team: “Ze zijn geen losse krachten. Ze denken mee, voelen mee en bouwen met ons mee aan een veilige en rijke leeromgeving. Wat zij brengen, kunnen wij als leerkrachten soms niet meer geven in de drukte. Hun aanwezigheid geeft ons lucht, en kinderen krijgen daardoor nét dat beetje extra aandacht dat ze verdienen.”

Vrijwilligers als Corrie, Paul en Tim laten zien hoe betekenisvol je kunt zijn, zelfs als je er maar één dagdeel in de week bent. Hun inzet toont wat er mogelijk is als schoolteams openstaan voor verbinding, vertrouwen en samenwerking.

Wil jouw school ook meer rust, ruimte en aandacht in de klas? En gun je kinderen die extra ogen, oren en handen van betrokken buurtgenoten? Overweeg dan om – net als de Gertrudisschool – structureel samen te werken met vrijwilligers via Leergaloo s.

En ben je zelf iemand met tijd, levenservaring en zin om bij te dragen aan de toekomst van kinderen? Dan ligt er een wereld van betekenis op je te wachten – soms letterlijk aan de overkant van de straat.

Paul Buis werd via een oproep in het wijkkrantje vrijwilliger en werd al snel bekend als ‘meester Paul’. Hij woont in dezelfde buurt als de school en is ook buiten schooltijd zichtbaar en bereikbaar. Kinderen kloppen aan zijn voordeur of groeten hem op de fiets. Op school ondersteunt hij bij rekenen, geeft fluitlessen en is altijd beschikbaar voor een luisterend oor.

Tijdens de coronaperiode, toen Paul ziek was, liepen drie klassen naar zijn huis om hem zingend een hart onder de riem te steken. “Dat zegt alles over de band die Paul heeft met de kinderen en het team,” zegt een leerkracht.

🧡 De kracht van dichtbij – gedragen door een team

Tim, Corrie en Paul laten zien hoe sterk de verbinding kan zijn tussen school en wijk. Ze brengen herkenning, stabiliteit en betrokkenheid. Dankzij de openheid en samenwerking met leerkrachten krijgen zij de ruimte om écht verschil te maken.

Tim blikt dankbaar terug op acht jaar vrijwilligerswerk: “Je hebt als vrijwilliger soms geen idee hoeveel kinderen je in de loop der tijd helpt. Maar als een kind naar je toe komt en zegt: ‘Dankzij jou snap ik het eindelijk’ — dan weet je waarom je dit doet.”

Samen bouwen ze aan een plek waar ieder kind zich gezien voelt. En waar ieder mens, ongeacht achtergrond, iets kan betekenen.